Bingöl son yılların en karlı kış mevsimini yaşıyor. Her kar yağdığında, kent merkezinin köylerle bağlantısı kesilir. Kar yağışının durmasıyla birlikte yolların tekrar ulaşıma açılması için geceli-gündüzlü çalışma başlatılır. Yollar açılır, kapanır, açılır kapanır. Bu açma-kapama karların erimesi zamanına kadar sürüp gider.
Bu sene bir hayli kar yağdı. Meteoroloji ölçümlerine göre 70 santimetreyi aşan bir kar kalınlığı var. Havanın soğuk olmasını da bu kar kalınlığına eklersek, artık yollarda yürümek zorunda kalanlara Allah güç versin.
Bütün bunların ‘Çapakçur da yaya olmak’ la ne ilgisi var diyen sesiz düşünmeleri duyar gibiyim. Tamam hemen konuya giriyorum:
Malumunuz güzelim şehrimizi ikiye bölen bir Çapakçur’umuz var. Çapakçur’un, Çarşı ve Düzağaç diye bilinen iki yakası arasında, iki türlü ulaşım sağlanıyor. Biri imkanı olanlar için araç, imkanı olmayanlar için de ‘tabana kuvvet’ en uygunudur. Yıllardır Çapakçur’un iki yakasını bir araya getirmek için plan ve projeler yapıla dursun, bu zorlu kış günlerinde araç imkanı olmayan, biraz daha açayım; hazırda yol parası olmayan yayalar, (Lütfen gülmeyin. Yol parası olmayan ve karda kışta karşıya geçmek zorunda kalan vatandaşları köprüden geçerken görmek mümkündür) karşıya geçerken büyük tehlikelerle karşılaşıyor.
Neden mi?
Çünkü; Çapakçur Köprüsü Yolu’nun her iki tarafındaki kaldırımlarda yürüme imkanı yok. Araç yolunu kardan temizleyenler, aynı hassasiyeti yaya yoluna göstermemiş. Kaldırımlarda 70 santimetre kar olduğu için karşıya geçmeye çalışan veya karşıdan çarşı tarafına gelmeye çalışan yayalar, araç yolunu kullanmak zorunda kalıyor. Bu zorunlu kullanım, beraberinde kazalara davetiye çıkarıyor. Hem yolda yürüyenler, hem de araç sürücüleri, bu durumdan şikayetçi.
Buradan yetkililere sesleniyorum. Lütfen Çapakçur köprüsünde yaya yolunu da trafiğe açınız. Karda yürümek zorunda kalanları, birde araçlarla yürütmeyin. 03.02.2006
